Delirelim

İki geri, bir ileri; aştım yolu, dönmem geri ! Yaktıysam gemileri; üzmüştür birileri ! Yıkıldım, yenilmedim! Kırıldım, eğilmedim ! Hiç akıllanasım yokta; gel beraber delirelim ! Anla; yazan yazmış seni bana “yâr” diye. Alnımıza kazmış, niye bu inkar ? Aşkı sığdıralım gökyüzüne, ver elini ver bana… Seni sevmek ne kelime ? Kitabını yazdım ben ! Doğduğumda başucumda vardın sen sanki, Yolculuğun en başında ettin terk ! Sonra çıkagelip soluğumu kestiğin o an, Bi’ bakış attığında kaş ucuyla; oldum felç ! İçim buruk, düşüm kırık… Yorgun bedenim yola hazır, gidiyorum bir an olsun teklemem Yenik bi’ kalple yeniden sevmek mi seni? Zora varım, ama benden imkansızı bekleme ! İki geri, bir ileri; aştım yolu, dönmem geri ! Yaktıysam gemileri; üzmüştür birileri ! Yıkıldım, yenilmedim! Kırıldım, eğilmedim ! Hiç akıllanasım yokta; gel beraber delirelim ! Ve bazı şiirlerin kadına, bazı kadınların da şiire ihtiyacı yoktur… Bazı an eminim, ama bazen de bilemem olma ihtimali yok mu ? İtinayla yolsuzsun, bittim; amma sonsuz dert… Seve seve olur O’nsuz da; ihtilâli sonsuz aşk… Güvenimi katleden insanların; dümenine uygun lisanları var… Mutluluk çirkin şansı, güzeline denk gelen el salladı ! Bana söyle biz kimlere bel bağladık ? Gönlüm kustu bak içtiği her damlanı ! Yoksun artık, ve sende de ben kalmamış ! Bana miras kaldı senden dert, gamlarım… İçim buruk, düşüm kırık… Yorgun bedenim yola hazır, gidiyorum bir an olsun teklemem Yenik bi’ kalple yeniden sevmek mi seni? Zora varım, ama benden imkansızı bekleme ! İki geri, bir ileri; aştım yolu, dönmem geri ! Yaktıysam gemileri; üzmüştür birileri ! Yıkıldım, yenilmedim! Kırıldım, eğilmedim ! Hiç akıllanasım yokta; gel beraber delirelim !